بک‌بن یا backbone بخشی از یک شبکه کامپیوتری است که بیشترین ترافیک رو با سرعت‌های بالا در شبکه حمل می‌کنه. اغلب بک بن (backbone) شبکه‌های بزرگ یا شرکت‌ها رو به هم متصل می‌کنه. اولین بک‌بن (backbone) اینترنت در ۲۹ اکتبر سال ۱۹۶۹ بین UCLA و SLI بود، و امروزه اینترنت شامل ده‌ها بک‌بن (backbone) بزرگ می‌شه که بیشترین ترافیک رو در سراسر جهان حمل می‌کنند.
در ایالات متحده، اکثر این بک‌بن‌ها (backbones) توسط شرکت‌های مخابراتی مثل AT&T، Bell South، Congent، Qwest، Level 3، MCI/Worldcom، Sprint، و Time Warner اداره و اجرا می‌شن.
در تصویر بالا، یک نمایش بصری از آنچه که در بک‌بن (backbone) اینترنت در ایالات متحده هست توسط دونا کاکس (Donna Cox) و رابرت پترسون (Robert Patterson) از NCSA، اجرا شده. این تصویر از بک‌بن NSFNET T1 و حجم ترافیکی که به بک‌بن اون شبکه میره، در ماه سپتامبر سال ۱۹۹۱ هست. رنگ بنفش نشون دهنده صفر بایت داده، و رنگ سفید نشون دهنده ۱۰۰ میلیارد بایت داده هست.
بدون بک‌بن (backbone) شبکه، شما باید از ده‌ها یا حتی صدها کامپیوتر و یا روتر مختلف عبور کنید تا به کامپیوتر مرجع دسترسی داشته باشید و آنچه که احتیاج دارید ذخیره کنید. اگر بک‌بن (backbone) شبکه در اصطلاح داون (Down) بشه یا به عبارتی مشکلی پیدا کنه، سرعت اتصال اینترنت شما می‌تونه به طور قابل توجهی کاهش پیدا کنه و یا حتی ممکنه قادر به دسترسی به مکان‌های خاصی در جهان نباشید.