حافظه دو کاناله (Dual-channel memory) که حافظه چند کاناله هم نامیده میشه، یک چیپست DDR،DDR2 یا DDR3 روی مادربرد هست که حافظه رو به دو کانال داده اختصاصی شده تبدیل می‌کنه. کانال‌ها به حافظه اجازه خواندن و نوشتن در کانال‌های مجزا رو میدن.
برای استفاده از پلت‌فرم دو کاناله هنگام خرید حافظه مطمئن بشید که جفت‌های یکسان حافظه رو بخرید. به عنوان مثال، اگه شما می‌خواهید کامپیوتر رو به ۲ گیگابایت حافظه اضافی ارتقا بدید. دو ماژول حافظه ۱ گیگابایتی که دقیقا یکسان هستند بخرید. با اینکه سرعت هر دو تراشه حافظه لازم نیست مثل هم باشه، بهتره که سرعت‌ها یکسان باشن. اگه سرعت‌ها متفاوت باشن، مادربرد تراشه‌های حافظه رو با سرعت کمترین تراشه اجرا می‌کنه.
پس، اگه شما حافظه‌هایی با دوسرعت متفاوت نصب کردید مطمئن بشید که حافظه‌ها به اسلات‌های مناسب نصب شدن. تقریبا همیشه اسلات حافظه رو برای نمایش کانال‌های یکسان رنگ می‌کنن، همانطور که در تصویر زیر نشان داده شده. کانال اول معمولا یک یا دو اسلات داره و کانال دوم سه یا چهار. هنگام نصب حافظه مطمئن بشید که اون‌ها رو در اسلات رنگی یکسان نصب کردید تا از پلت‌فرم دو کاناله استفاده بشه.
همانطور که میشه از روی اسم اون حدس زد، معماری سه کاناله، سه برابر پهنای باند حافظه در دسترس داره و معماری چهار کاناله چهار برابر پهنای باند حافظه داره. مثل معماری دو کاناله حافظه باید در سه یا چهار کانال، متناسب با معماری مادربرد نصب بشه.
چطوربفهمیم هر دو کانال حافظه فعال هستند؟
هنگام بالا آمدن صفحه اولیه بوت که سرعت و ظرفیت حافظه شما رو نمایش میده باید “کانال دوگانه” یا “کانال چندگانه” رو هم در جایی از تنظیمات حافظه نمایش بده. به علاوه، برنامه‌های نرم‌افزاری مثل CPU-Z هم می‌تونن این اطلاعات رو شناسایی و نمایش بدن.
آیا همه تراشه‌های حافظه باید باهم یکسان باشند؟
برای کانال دوگانه فقط باید حافظه رو به صورت جفتی نصب کنید. اما زمان استفاده از چهار حافظه، لازم نیست همه چهار کارت یکسان باشن، فقط باید جفت‌ها یکسان باشن و در اسلات‌های حافظه مناسب نصب بشن.