تشخیص چهره توانایی یک کامپیوتر یا یک دستگاه الکترونیکی با خوندن صورت افراد برای تشخیص چهره فرد هست. این دستگاه، چهره یک فرد رو با استفاده از یک وبکم (دوربین) میخونه و میتونه ویژگیهای صورت رو شناسایی کنه و به دستگاه این امکان رو بده که شخص رو بشناسه. تشخیص چهره در دستهای از نرمافزار به نام بیومتریک (biometric) قرار میگیره که روی ویژگیهای فردی، از جمله جسمی و رفتاری متمرکز هست.
برای کار تشخیص چهره، دستگاه باید یک اسکن اولیه از چهره فرد انجام بده. اسکن از چهره انجام میشه، اندازه و موقعیت پیشانی، چشمها، بینی، دهان، گونهها و چانه رو نشون میده. تمام این ویژگیهای صورت باهم، نرمافزار تشخیص چهره رو به وجود میاره که یک اثر فوری رو ایجاد میکنه که بسیار شبیه یک اثر انگشت هست، اما برای صورت فرد.
برخی از شرکتها از تشخیص چهره استفاده میکنن تا کارکنان اجازه دسترسی به یک ساختمان، اتاقهای خاص در یک ساختمان یا دسترسی به فایلهای ایمن ذخیره شده در سیستمهای کامپیوتری رو داشته باشن. برای کسانی که در کارشون نیاز به امنیت بالا دارن، تشخیص چهره بهترین راه هست. اگه تشخیص چهره با تشخیص صدا همراه باشه میتونه امنیت رو بالاتر ببره. مثال دیگهای که از تشخیص چهره استفاده میکنه ویندوز ۱۰ هست. برای ورود به حساب کاربری خاص در کامپیوتری که ویندوز ۱۰ رو داراست میشه از تشخیص چهره استفاده کرد. هنگامی که تشخیص چهره فعال شد، کاربر برای ورود به دوربین نگاه میکنه و میتونه وارد بشه.
در سال ۲۰۱۷، اپل FaceID، یک فناوری تشخیص چهره برای آیفون ایکس پیادهسازی کرد که میتونه برای باز کردن قفل تلفن و تأیید خرید آنلاین استفاده بشه.