جدول پارتیشن یا GPT مخفف عبارت (GUID partition table) بخشی از استاندارد EFI هست که طرح جدول پارتیشن رو روی هارددیسک تعریف میکنه. GPT به عنوان یک بهبود برای سیستم پارتیشنبندی MBR طراحی شده که دارای محدودیت اندازه پارتیشن ۲.۲ تایی هست. GPT بخشی از استاندارد UEFI هست، اما همچنین میتونه در سیستمهای بایوس قدیمی استفاده بشه. با استفاده از GPT، یک درایو میتونه بین ۸ تا ۹.۴ ZB، بسته به اندازه بخش، پشتیبانی کنه.
اگه شما از یک نسخه از ویندوز که از GPT پشتیبانی میکنه، استفاده کنید، هنگامی که درحال تنظیم یک درایو در مدیریت دیسک (Disk Management)، یک پیام مشابه مثال زیر دریافت خواهید کرد. انتخاب GPT و کلیک روی OK دیسک رو به عنوان یک سبک پارتیشن GPT مقداردهی میکنه.
شما میتونید از دستور diskpart برای تعیین اینکه آیا درایو شما از یک GPT یا MBR استفاده میکنه، استفاده کنید.
۱. پنجره خط فرمان ویندوز رو باز کنید.
۲. diskpart رو تایپ کنید و Enter رو فشار بدید. اگه پنجره پیام UAC مخفف (user account control) نمایش داده شد، روی Yes کلیک کنید.
۳. در پنجره DISKPART لیست دیسک رو تایپ کنید و Enter رو فشار بدید. لیستی از پارتیشنهای دیسک رو خواهید دید که شبیه به مثال زیر هست. اگر GPT فعال باشه، شما در زیر ستون GPT برای هر درایوی که GPT براش فعال شده باشه، یک علامت دارید.
Disk ### Status Size Free Dyn Gpt
——– ————- ——- ——- — —
Disk ۰ Online ۱۱۹ GB ۰ B
Disk ۱ Online ۱۱۹ GB ۱۱۹ GB
Disk ۲ Online ۲۰۴۷ GB ۰ B
Disk ۳ No Media ۰ B ۰ B
Disk ۴ No Media ۰ B ۰ B
Disk ۵ No Media ۰ B ۰ B
Disk ۶ No Media ۰ B ۰ B