۱. هسته بخشی از CPU هست که دستورالعملها رو دریافت و محاسبات یا عملیات رو براساس اون دستورالعملها، انجام میده. مجموعه این دستورالعملها باعث میشه برنامه نرمافزاری یک وظیفه و کار خاصی رو اجرا کنه.
پردازندهها میتونن یک یا چند هسته داشته باشن. پردازنده با دو هسته، پردازنده دو هستهای (dual-core) و پردازنده با چهار هسته، پردازنده چهار هستهای (quad-core) نام داره. به همین ترتیب پردازندهها نامگذاری میشن. هرچی تعداد هستهها بیشتر باشه پردازنده توان دریافت و پردازش همزمان بیشتری داره که باعث میشه کامپیوتر سریعتر کار کنه.
۲. در رابطه با پردازندهها هسته اینتل (IntelCore) که به اسم Yonah کدگذاری شد، جانشین پنتیوم M بوده و اولینبار در ۵ ژانویه ۲۰۰۶ معرفی شد. اینتل هسته پردازندهای هست که در لپتاپها استفاده میشه.
۳. حافظه مورد استفادهای که قبل از رم وجود داشت طبق تصویر زیر یک نمونه از هسته حافظه استفاده شده در کامپیوتر اطلس ۱ (Atlas 1) هست که ۱۲ سانتی متر مربع بوده و ۶۴ هسته داره.
۴. Core مخفف عبارت core dump هست و برای توصیف زمانی که یک کامپیوتر، دستگاه شبکه یا محصولات دیگه دچار خطا میشن و قادر به نمایش یک پیغام خطا نیستن استفاده میشه. موقعی که این اتفاق بیفته یک فهرست گسترده از دادهها برای کمک به شناسایی علت مساله یا برنامهای که زمان ایجاد مشکل اجرا میشده نمایش داده میشه.