برای ساخت یک کامپیوتر، ارتقا ذخیره‌سازی، بهبود عملکرد و یا ترکیبی از هر سه، هارددیسک یا SSD ضروریست. در سال‌های اخیر، درایوهای حالت جامد با توجه به سرعت و قابلیت اطمینان بالایی که دارن، به رسانه ذخیره‌سازی تبدیل شدن. با این حال، بعضی از کاربران هنوز به فضای اضافی HDD نیاز دارن. برای یادگیری نحوه نصب یک رسانه ذخیره‌سازی ثانویه، مراحل زیر رو دنبال کنید.
قبل از شروع
- اگه شما اطلاعات مهمی روی درایو دارید که می‌خواهید نگه دارید، اون‌ها رو ذخیره کنید.
- مطمئن بشید که یک کپی از ویندوز دارید.
- اطلاعات مهم مثل شماره مدل، شماره سریال و مشخصات دیگه رو از بالا یا پایین هارددیسک بنویسید.
- مطمئن بشید که شما با ESD (تخلیه الکترواستاتیک) و خطرات احتمالی اون آشنا هستید.
- وقتی که شما درایو رو به طور فیزیکی نصب می‌کنید، مطمئن بشید که کامپیوتر خاموش و به برق متصل نیست.
مانت کردن (Mounting) هارددیسک
کامپیوتر رو باز کنید و بوت مناسب برای نصب رو تعیین کنید. همه کامپیوترها دارای بلاک‌های ۳.۵ اینچی هستن. با این وجود، SSD ها بیشتر و بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرن، موارد نصب شده روی درایوهارددیسک، “اسلات” هستن، بنابراین SSD، بدون نیاز به سخت‌افزار اضافی هم مورد استفاده است. اگه شما SSD رو نصب کردید و فقط دارای حفره‌هایی با ابعاد ۳.۵ اینچی بود، می‌تونید براکت‌های نصب رو از فروشگاه لوازم کامپیوتری خریداری کنید.
رابط درایو رو شناسایی کنید و کابل رو وصل کنید
متناسب با درایو جدید شما، رابط کاربری متفاوت هست. شما باید بدونید چه نوع اتصال کامپیوتری در دسترس هست، بنابراین شما می‌تونید درایو رو به برق وصل کنید و بعد از نصب، اون رو به مادربرد وصل کنید.
SATA
هارد دیسک SATA یا SSD نیاز به دو اتصال به مادربرد داره: کابل SATA و کابل برق.
وقتی که شما درایو رو نصب کردین، داده‌ها و کابل‌های برق رو به مادربورد وصل کنید، اون‌ها رو مطابق با پورت‌های مناسب قرار بدید. اگه مطمئن نیستید که از کدوم پورت‌ها استفاده کنید، به کتابچه راهنمای سازنده مادربرد مراجعه کنید.
هر دو انتهای کابل SATA یکی هستن و یک اتصال به شکل L دارن. این طراحی تضمین می‌کنه که اتصال SATA زمان وصل شدن به یک پورت، به طور صحیحی هدایت و وصل بشه. انتهای کابل SATA رو به آرامی داخل هارددیسک فشار بدید.
اگه در اتصال کابل‌ها مشکل دارید، از تصویر زیر به عنوان مرجع استفاده کنید.
PCIe
با اینکه کارت‌های ویدیویی سال‌ها استفاده شدن، الان رابط PCIe می‌تونه برای ایجاد ارتباطات فوق‌العاده سریع مورد استفاده قرار بگیره. این درایوها راحت‌ترین راه برای نصب این سه هستن. شما باید کیس (case) کامپیوتر رو باز کنید و هارد رو وارد پورت PCI کنید. چند تا از این پورت‌ها باید روی مادربرد شما موجود باشن. نمونه‌ها رو در تصویر زیر میشه دید.
وقتی که یک پورت مناسب رو پیدا کردید، ارتباط رو با شیار تنظیم کنید. دقت کنید که فقط لبه‌های ابزار ذخیره‌سازی رو لمس کنید. با احتیاط و محکم فشار رو به پایین اعمال کنید. وقتی که دستگاه ذخیره‌سازی محکم شد، نصب کامل هست.
IDE / EIDE
دستگاه‌های IDE نیاز دارن که جامپرها (jumpers) به درستی تنظیم بشن. انجام این کار قبل از نصب آسان‌تر هست. در پشت درایو، یک سری سوزن با غلاف کوچکی از پلاستیک که دوتا از سنجاق رو به هم متصل می‌کنه، وجود داره. این قطعه جدا شدنی به عنوان بلوک جامپر یا شنت معروف هست. محل قرارگیری جامپر برای عملیات انتخاب واحد، سرور، اسلیو (Slave) یا کابل، پیکربندی شده هست. اگه مطمئن نیستید که تنظیمات جامپر چطور هستن، دفترچه راهنمای درایو رو چک کنید، یا دنبال نمودار جامپر که به خود هارددیسک چسبیده باشه، بگردید.
- اگه هارددیسک جدید تنها درایو در کامپیوتر باشه، جامپر به عنوان مستر تنظیم میشه.
- اگه هارددیسک جدید یک درایو ثانویه برای یک هارددیسک دیگه باشه، باید جامپر رو به عنوان اسلیو تنظیم کنید.
اگه هارددیسک از یک رابط کاربری IDE/EIDE استفاده کنه و کابل رو با یک دستگاه دیگه مثل دیسک‌گردان به اشتراک بذاره، دیسک‌گردان دیگه باید به عنوان یک اسلیو و درایو سخت به عنوان مستر یا کارفرما، پیکربندی بشه. برای تنظیمات صحیح از یک نمودار جامپر استفاده یا با طراح جامپر مشورت کنید و هر کدوم از این جامپرها رو طبق اون تنظیم کنید.
به صورت متناوب، اگه تمام دستگاه‌های کابل IDE روی “cable select” تنظیم شده باشن، پیکربندی اصلی و فرعی اون‌ها بر اساس موقعیت خودشون روی کابل تعیین میشه. برای اطلاعات دقیق در مورد قابلیت انتخاب کابل درایو خودتون، به راهنمای سازنده اون مراجعه کنید.
وقتی که شما جامپر رو تنظیم کردید، داده‌ها و کابل‌های برق رو به مادربورد وصل کنید، با تطبیق پورت‌ها با استفاده از تعدادی پین، اون‌ها رو به هم متصل کنید.
یک کابل IDE/EIDE (کابل نواری خاکستری) در یک طرف خودش خط آبی، قرمز یا نقطه‌چین داره که پین ۱ رو نشون میده. این قسمت از کابل به سمتی اشاره می‌کنه که برق به پشت سخت‌افزار متصل میشه.
اگه کابل IDE/EIDE قبلا به کارت گرافیک یا مادربرد وصل نشده، این کابل رو الان وصل کنید. اگه این تنها هارددیسک هست، توصیه میشه که درایو به اتصال اصلی اولیه ۰ (PRI 0) یا اولیه۱ (PRI 1) در مادربرد متصل بشه.
BIOS یا CMOS Setup
وقتی که هارددیسک نصب شد، صفحه کلید، مانیتور و کابل برق رو دوباره به کامپیوتر وصل کنید. ما توصیه می کنیم که هیچ کابل دیگه‌ای رو متصل نکنید، چون اگه مشکلی پیش بیاد، مجبورید دوباره تمام کابل‌ها رو قطع کنید.
بعد از اتصال، کامپیوتر رو روشن کنید. در هنگام بوت شدن کامپیوتر، به BIOS یا تنظیم CMOS دسترسی پیدا کنید. مطمئن بشید که درایو شناسایی شده و هر درایو به صورت Auto تنظیم شده.
برای راه‌اندازی نرم‌افزار وقتی که هارددیسک در CMOS ردیابی شد، ممکنه به نرم‌افزاری که توسط تولیدکننده اون تامین میشه نیاز باشه. اگه هارددیسک Plug and play (شناسایی خودکار پس از نصب) نیست، از دیسک bootable برای آماده‌سازی تنظیمات استفاده کنید.
نکته: اگه قصد دارید از یک سیستم‌عامل دیگه مثل لینوکس استفاده کنید، پارتیشن‌بندی دیسک، در طول فرآیند راه‌اندازی انجام میشه. شما همچنین می‌تونید از یک ISO زنده مثل GParted رو برای ایجاد یک یو‌اس‌بی درایو قابل بوت (bootable USB) و یا CD-R بوت و برای بوت کردن و ویرایش پارتیشن‌ها استفاده کنید.