میکرورایانه Altair یا ۸۸۰۰ Altair توسط هنری ادوارد رابرتز (Henry Edward Roberts) از شرکت MITS توسعه داده شد و در ۱۹ دسامبر ۱۹۷۴ معرفی شد. بعدها در سال ۱۹۷۵نسخه Popular Electronics این رایانه منتشر شد که تقریبا موفقیت بزرگی بود. Altair 8800 شامل یک پردازنده Intel 8080، بردهای حافظه “۱۰۲۴ word” با ۲۵۶ بایت حافظه (قابل افزایش تا ۶۴ کیلو بایت) بود. این میکرورایانه با چراغ‌های ال ای دی روی صفحه جلویی با کاربر ارتباط برقرار می‌کرد و قابلیت دریافت افزونه‌هایی برای ارتقاء نرم‌افزاری‌رو هم داشت (مثل برد حافظه و برد رابط که می‌تونست بهش اضافه بشه). Altair به دو صورت کیت قابل مونتاژ و پکیج مونتاژ شده با قیمت‌های حدودی ۴۳۹ و ۶۲۱ دلار به بازار عرضه شد.
تا اوت سال ۱۹۷۵، بیش از ۵۰۰۰ رایانه شخصی Altair 8800 فروخته شد که شروع کننده انقلاب رایانه‌های شخصی بود.
چگونه کاربر از رایانه Altair 8800 استفاده کرد؟
Altair با صفحه کلید، مانیتور یا چاپگر همراه نبود و ورودی‌هاش رو از سوئیچ‌هایی که در جلوی اون قرار داشت دریافت می‌کرد تا خروجی‌ها رو از چراغ‌های چشمک زن (ال ای دی ها) به صورت ۰ یا ۱ نشون بده.
چرا این میکرورایانه Altair نامیده شد؟
Altair با نام PE-8 نامگذاری شده بود، اما لس سلومن (Les Soloman) سردبیر مجله پاپیولار الکترونیکس (Popular Electronics) نیویورک خواست که اسم جذاب‌تری برای این رایانه انتخاب بشه. برای همین دخترش اسم “Altair” رو پیشنهاد کرد، اسم جایی که کارکنان Star Trek در همون هفته به اونجا مسافرت می‌کردند.