IP ممکنه به یکی از موارد زیر اشاره کنه:
۱. IP (پروتکل اینترنت) پروتکل اساسی برای ارتباطات در اینترنت هست. مشخص میکنه که اطلاعات توسط دستگاههای شبکه چگونه بستهبندی، آدرسدهی، انتقال، روت و دریافت شدهاند.
تاریخچه IP
توسعه اون در سال ۱۹۷۴ توسط دانشمندانی به رهبری Bob Kahnand Vint آغاز شد. اغلب در ارتباط با پروتکل کنترل انتقال یا TCP به کار میره. این دو با هم به عنوان TCP /IP شناخته میشن.
نسخه اصلی پروتکل اینترنت نسخه ۴ یا IPv۴ بود. در سال ۱۹۸۱ رسما در RFC ۷۹۱ توسط نیروی کار مهندسی اینترنت یا IETF تعریف شد.
IPv6 جانشین IPv4 هست، که توسط IETF در سال ۱۹۹۸ به تصویب رسید. از سال ۲۰۱۸، IPv6 حدود ۲۰ درصد از کل ترافیک اینترنت رو مدیریت میکنه.
آدرسهای IP
نشانی IP شماره شناسایی یک کامپیوتر یا هر دستگاه دیگهای در اینترنت هست. این شبیه به آدرس پستی هست که مشخص میکنه یک بسته از کجا میاد و کجا باید تحویل داده بشه. آدرسهای IP به طور منحصر به فرد منبع و مقصد دادهها منتقلشده با پروتکل اینترنت و شناسایی میکنن.
آدرس IPv4 و IPv6
آدرس IPv4، طول ۳۲ بیت داره (چهار بایت). یک مثال از IPv4، آدرس ۲۱۶.۵۸.۲۱۶.۱۶۴ هست که صفحه اول Google.com هست.
حداکثر مقدار یک شماره ۳۲ بیتی ۲۳۲ یا ۴,۲۹۴,۹۶۷,۲۹۶ هست. بنابراین حداکثر تعداد آدرسهای IPv4، که فضای آدرس اون نامیده میشه، حدود ۴.۳ میلیارد هست. در دهه ۱۹۸۰ این برای هر دستگاه شبکهای مناسب بود، اما دانشمندان میدونستن که این فضا به سرعت فرسوده میشه. فنآوریهایی مثل NAT، با اجازه دادن به بسیاری از دستگاهها برای استفاده از یک آدرس IP منحصر به فرد، مشکل رو به تاخیر انداخت، اما برای خدمت به اینترنت مدرن، فضای آدرس بزرگتری نیاز هست.
مزیت عمده IPv6 این هست که از ۱۲۸ بیت از دادهها برای ذخیره آدرس استفاده میکنه، که اجازه میده ۲۱۲۸ آدرس منحصر به فرد، یا ۳۴۰,۲۸۲,۳۶۶,۹۲۰,۹۳۸,۴۶۳,۴۶۳,۳۷۴,۶۰۷,۴۳۱,۷۶۸,۲۱۱,۴۵۶ آدرسدهی بشن. اندازه آدرس اینترنت در ipv6 بسیار بزرگتر از ipv4 هست .
کلاسهای آدرس IP
با آدرس IP IPv۴، پنج کلاس از محدوده IP در دسترس وجود داره: کلاس A، کلاس B، کلاس C، کلاس D و کلاس E، در حالی که تنها A ،B و C معمولا مورد استفاده قرار میگیرن. هر کلاس شامل دامنهای از آدرسهای IP معتبر هست که در جدول زیر نشانداده شده است.
| کلاس | محدوده آدرس | پشتیبانی |
|---|---|---|
| Class A | ۱.۰.۰.۱ تا ۱۲۶.۲۵۵.۲۵۵.۲۵۴ | پشتیبانی از ۱۶ میلیون میزبان در هر یک از ۱۲۷ شبکه. |
| Class B | ۱۲۸.۱.۰.۱ to 191.255.255.254 | پشتیبانی از ۶۵،۰۰۰ میزبان در هر ۱۶،۰۰۰ شبکه |
| Class C | ۱۹۲.۰.۱.۱ to 223.255.254.254 | پشتیبانی از ۲۵۴ میزبان در هر ۲ میلیون شبکه. |
| Class D | ۲۲۴.۰.۰.۰ to 239.255.255.255 | برای گروههای چند رسانهای رزرو شده. |
| Class E | ۲۴۰.۰.۰.۰ to 254.255.255.254 | برای استفاده در آینده و یا اهداف تحقیق و توسعه صرفهجویی میشه. |
دامنه ۱۲۷.x.x.x برای loopback یا localhost محفوظ هست، برای مثال، ۱۲۷.۰.۰.۱ آدرس حلقه هست. محدوده ۲۵۵.۲۵۵.۲۵۵.۲۵۵ به تمام میزبانها در شبکه محلی پخش میشه.
تجزیه و تحلیل نشانی IP
هر آدرس IPv۴ به چهار octets تقسیم میشه (نام دیگر برای بایت) و به دودویی ترجمه میشه تا نشانی IP واقعی رو نمایش بده. جدول زیر آدرس IPv۴ رو در ۲۵۵.۲۵۵.۲۵۵.۲۵۵ بررسی میکنه.
| در دهدهی | ۲۵۵ | ۲۵۵ | ۲۵۵ | ۲۵۵ |
| در دودویی | ۱۱۱۱۱۱۱۱ | ۱۱۱۱۱۱۱۱ | ۱۱۱۱۱۱۱۱ | ۱۱۱۱۱۱۱۱ |
| در اکتال | ۳۷۷ | ۳۷۷ | ۳۷۷ | ۳۷۷ |
| در هگزادسیمال | FF | FF | FF | FF |
برای درک بهتر موضوع، اجازه بدید آدرس ۱۶۶.۷۰.۱۰.۲۳ رو در جدول زیر تجزیه کنیم. ردیف اول شامل اکتدهای جداگانه (بایت) آدرس IP هست که در دهدهی نمایان میشه. در نمای تفریق، عدد سمت راست با ۱ (۱۰۰) ضرب میشه، عدد دوم سمت راست با (۱۰۱) ضرب، سمت راست سوم با ۱۰۰ (۱۰۲) ضرب میشه و غیره.
ردیف دوم جدول مقادیر عددی مشابهی رو نشان میده که در باینری نشون داده شده. در باینری، رقم سمت راست با ۱ (۲۰) ضرب میشه، رقم دوم سمت راست با ۲ (۲۱) ضرب میشه، رقم سوم سمت راست با ۴ (۲۴) ضرب میشه و غیره.
ردیف سوم نشون میده که نمایش دودویی رو با استفاده از تبدیل یک رقم و اضافه کردن مقادیر، میشه به دهدهی تبدیل کرد. ارقام دودویی به ترتیب با مقادیر اضافه شده مطابقت دارن.
| مقدار دهدهی: | ۱۶۶ | ۷۰ | ۱۰ | ۲۳ |
| مقدار دودویی: | ۱۰۱۰۰۱۱۰ | ۰۱۰۰۰۱۱۰ | ۰۰۰۰۱۰۱۰ | ۰۰۰۱۰۱۱۱ |
| تبدیل: | ۱۲۸+۳۲+۴+۲=۱۶۶ | ۶۴+۴+۲=۷۰ | ۸+۲=۱۰ | ۱۶+۴+۲+۱=۲۳ |
آدرسهای IP ایستا در مقابل پویا
آدرسهای IP به دو روش مختلف تخصیص داده میشن. اونها ممکنه به طور پویا تخصیص داده بشن (اونها میتونن به طور خودکار تغییر کنن) یا به صورت ایستا (تعیین میشن که تغییر نکنن و باید به صورت دستی تغییر داده بشن). اکثر شبکههای خانگی از تخصیص ایستا استفاده میکنن. سرور DHCP برای تخصیص موقت یا ” اجاره ” یک آدرس IP به دستگاه شماست. پس از یک دوره زمانی، این اجاره منقضی میشه و مسیریاب آدرس قدیمی شما رو تجدید میکنه و یا به شما یک فایل جدید، بسته به نیازهای شبکه و پیکربندی مسیریاب میده.
معمولترین آدرسهای ارایهشده توسط مسیریابهای خانگی در زیر نشون داده شده.
| ۱۹۲.۱۶۸.۱.۰ |
این شماره، شماره شبکه نامیده میشه. شبکه رو به طور کلی شناسایی میکنه و به یک دستگاه اختصاص نداره.
|
| ۱۹۲.۱۶۸.۱.۱ |
آدرس پیشفرض معمول اختصاص یافته به دستگاه gateway. در اغلب شبکههای خانگی، gateway خود روتر هست.
|
| ۱۹۲.۱۶۸.۱.۲ |
یکی دیگه از آدرس gateway . یا ممکنه به یک دستگاه در شبکه اختصاص داده بشه.
|
| ۱۹۲.۱۶۸.۱.۳–۲۵۴ |
به دستگاههای شبکه اختصاص داده شده.
|
| ۱۹۲.۱۶۸.۱.۲۵۵ |
آدرس پخش شبکه. دادههای ارسال شده به این آدرس به صورت خودکار به آدرس ۱-۲۵۴ پخش میشه.
|
اگه تا به حال سعی کردید تنظیمات روی روتر خودتون رو تغییر بدید، ممکنه با آدرس ۱۹۲.۱۶۸.۱.۱ آشنا شده باشید. معمولا، این آدرس روتر شماست، اگه شما این آدرس رو در نوار آدرس مرورگر وبتون وارد کنید، میتونید صفحه رابط پیکربندی روترتون رو باز کنید. (آدرس روتر شما ممکنه متفاوت باشه)
چگونه اطلاعات به یک آدرس IP در یک شبکه دیگه ارسال میشه؟
نمودار زیر نشون میده که چگونه کامپیوتر خانگی شما ممکنه یک آدرس IP به دست بیاره و دادهها رو به یک آدرس IP در یک شبکه دیگه ارسال کنه.
سایر پروتکلهای اینترنتی
IP فقط یک پروتکل هست که دستگاهها از اون برای برقراری ارتباط در اینترنت استفاده میکنن. بعضی از اونها برای ارتباط با IP استفاده میشن و بعضی از اونها به طور مستقل استفاده میشن. نمونههایی از جمله SMTP، که برای انتقال ایمیل استفاده میشه و HTTP، که برای انتقال hypermedia استفاده میشه.
۲. IP یک دستور لینوکس برای تنظیم و مشاهده پیکربندی شبکه هست.
۳. IP نام اختصاری هست که برای کاهش «حفاظت در برابر نفوذ» در درجهبندی حفاظت از ورود (Rating IP) استفاده میشه.